- ҳикмат
- I[حکمت]а1. илм, дониш2. доноӣ, хирадмандӣ, фазилат3. ҳилм, бурдборӣ, таҳаммул4. адл, адолат, дод5. Қуръон, китоби муқаддас6. панд, андарз, сухани пандомез; ба Луқмон ҳикмат омӯхтан омӯхтани чизе ба касе, ки аъламтар аст7. сабаб ва иллати ягон ҳодиса, сирри ягон ҳодиса; арзон бе иллат нест, қимат бе ҳикматII[حکمت]а1. фалс. илмест, ки дар он аз ҳақиқати ашё баҳс меравад2. дар тасаввуф сиррест, ки ошкор кардани он байни авом норавост ва оқибати ногувор дорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.